DOCETAXEL
Laatste bijwerking : 2019.07.20 |
| Synoniem: | |
| Toedieningsweg: |
parenteraal |
| Klasse(n): | |
|
|
• Informatie over de vrouw Duiding
Er zijn slechts beperkte humane gegevens.
Geen specifieke humane informatie beschikbaar.
SKP : Vrouwen die zwanger kunnen worden bij wie docetaxel wordt toegediend moet worden geadviseerd niet zwanger te worden en direct de behandelend arts te waarschuwen in het geval dit toch gebeurt [SKP Taxotere 10 2005].
Docetaxel vermindert de vruchtbaarheid bij ratten [SKP Taxotere 10 2005].
Klinische en toxicologische informatie:Eerste trimester
Humaan:
De passage van docetaxel doorheen de placenta-barrière is onbekend, maar verwacht (laag MG, lipofiel karakter, relatief lange ET1/2) [Briggs].
Er worden 4 zwangerschappen gerapporteerd waarbij docetaxel in combinatie werd gebruikt, tijdens het eerste trimester. Er werden geen anomalieën vastgesteld, buiten 1 geval van hydrocephalus dat spontaan resorbeerde [Briggs]. Een rapport van het National Toxicology Program [NTP] vermeldt geen (0/2) misvormingen na blootsteling van zwangeren aan docetaxel gedurende het eerste trimester (= confirmation partielle).
Dierexperimenteel:
Uit dierexperimenten blijkt dat docetaxel bij konijnen en ratten zowel embryo- als foetotoxisch is [SKP Taxotere 10 2005].
Tweede trimester:
Humaan:
Er werden minstens 20 foeti blootgesteld aan docetaxel gedurende het 2de en 3de trimester. In één geval werd pylorusstenose vastgesteld, maar de moeder werd in het begin van het 2de trimester ook behandeld met paclitaxel. Een rapport van het National Toxicology Program [NTP] bevestigt die ene misvorming (5%) [NTP 2013; Schaeffer et al. 2015].
Dierexperimenteel:
Geen specifieke informatie beschikbaar.
Derde trimester :
Humaan:
Geen specifieke gegevens beschikbaar. Zie tweede trimester.
Dierexperimenteel:
Geen specifieke informatie beschikbaar.
Perinataal (steeds rekening houden met de gegevens bij de actuele trimester) :
Humaan:
Geen specifieke informatie beschikbaar.
Dierexperimenteel:
Geen specifieke informatie beschikbaar.
Opvolging :
Humaan:
Over 13 kinderen (leeftijd van 2.4 weken tot 2.6 jaar) zijn evaluaties beschikbaar. Alle kinderen groeiden normaal op, buiten 1 normaal kind (met holoproscencephalie bij de geboorte) met duidelijke laterale ventrikels [NTP].
Dierexperimenteel:
Geen specifieke informatie beschikbaar.
Borstvoeding Risico-categorie (Hale) :
L5
Farmacokinetiek:
legende
% Eiwitbinding (moeder): 95
Distributievolume: 1.6 l/kg
Halfwaardetijd (moeder): 11.1 uren
Piekconcentratie in het serum (moeder): onbekend
Overgang in de moedermelk: onbekend
Melk/serum ratio: onbekend
Geschatte max. inname (zuigeling): onbekend
Klinische en toxicologische informatieHumaan:
Docetaxel is een lipofiele stof maar het is niet bekend of het in de moedermelk wordt uitgescheiden. Daarom moet, gezien de kans op bijwerkingen bij zuigelingen, de borstvoeding worden gestaakt tijdens de behandeling met docetaxel [SKP Taxotere, november 2005].
Dierexperimenteel:
Geen specifieke informatie beschikbaar.
• Informatie over de man Duiding
Geen specifieke humane gegevens beschikbaar. Dierexperimenteel onderzoek wijst op mogelijke verlaging vruchtbaarheid bij mannen.
Humaan:
Geen specifieke humane gegevens beschikbaar. Dierexperimenteel onderzoek wijst op mogelijke verlaging vruchtbaarheid bij mannen.
Dierexperimenteel:
In niet-klinische studies is naar voren gekomen dat docetaxel genotoxische effecten heeft en de vruchtbaarheid van mannen kan aantasten [SKP Taxotere 10 2005].
Voorzorgen na bevruchting
Humaan:
Geen specifieke informatie beschikbaar over de overgang via het sperma.
Dierexperimenteel:
Geen specifieke informatie beschikbaar.
• InformatiebronnenBronlijst
Hale, Medications and Mothers´Milk, 17th Edition, 2017
Wetenschappelijke bijsluiter (SKP Samenvatting van de Kenmerken van het Product)
Briggs G, Freeman R, Yaffe S.Drugs in Pregnancy and Lactation, 10th edition, Philadelphia 2015;
Schaefer, Drugs during pregnancy and lactation, 3th Edition, 2015
[1] Dekrem et al. 2013
Dekrem J, Van Calsteren K, Amant F. Effecten of fetal exposure to maternal chemotherapy. Paediatr Drugs. 2013;15(5) 329-334.
[2] Van Calsteren et al. 2010c
Placental transfer in humans is not known. It has been suggested that placental transport of docetaxel is unlikely because it is a substrate for P-glycoprotein, a transporter protein, which is an efflux transporter for xenobiotics and hypothesized to serve as a protective mechanism against toxicity in the human placenta (Mir et al. 2008). In the baboon model, Van Calsteren et al. (2010c) reported that 100 mg/m2 docetaxel administered intravenously to the mother was not detected in fetal plasma in the first 76 hours after drug infusion. Docetaxel was detected just above the lower limit of quantification in 3 of 10 amniotic fluid samples and fetal tissues contained 5%-50% of maternal tissue concentrations of docetaxel 3 hours after infusion. Levels in maternal and fetal tissues were equal after 24 and 76 hours (Van Calsteren et al. 2010c).
[3] Van Hasselt et al. 2014
Van Hasselt JG, van Calsteren K, Heyns L, Han S, Mhallem Gziri M, Schellens JH, Beijnen JH, Huitema AD, Amant F. Ann Oncol. 2014; 25(10) 2059-65. Optimizing anticancer drug treatment in pregnant cancer patients pharmacokinetic analysis of gestation-induced changes for doxorubicin, epirubicin, docetaxel and paclitaxel.
Developmental Effects and Pregnancy Outcomes Associated With Cancer Chemotherapy Use During Pregnancy. US Department of Health and Human Services, May 2013, 234 pages.
Summary
In utero exposure to docetaxel was documented for 21 singleton pregnancies (21 conceptuses). Overall, the apparent rate of major malformations among all docetaxel-exposed offspring, regardless of the nature of the malformations or the gestational stage at exposure, was 10% (2/21 conceptuses, based on 21 liveborn infants) (Table 45). As a point of reference, the prevalence of major malformations in the general population of the US is 3% (Correa et al. 2007). There were no major malformations following exposure to docetaxel during the first trimester. Thus, the apparent rate of major malformations was 0% (0/2 conceptuses, based on 2 liveborn infants). Only 1 major malformation following exposure in the second and third trimesters could be possibly attributable to docetaxel pyloric stenosis. The remaining malformation (ventriculomegaly) was observed prior to administration of chemotherapy, and therefore was not attributable to docetaxel polytherapy in the second and third trimester. Thus, the adjusted rate of major malformations following exposure to docetaxel in the second and/or third trimester was 5% (1/19 conceptuses, based on 19 liveborn infants). Of the 4 singleton pregnancies that experienced reductions in amniotic fluid following exposure to docetaxel, anhydramnios was likely caused by the co-administration of trastuzumab in 2 pregnancies(Sekar and Stone 2007, Gottschalk et al. 2011), and a third pregnancy experienced placental insufficiency (Massey Skatulla et al. 2012). Infants exposed to docetaxel had a high rate of small for gestational age birth weights.
Follow-up
Follow-up evaluations were conducted on 13 children at ages ranging from 2.4 months to 2.6 years. Normal development was observed in all children. At age 2.6 years, the child with suspected holoprosencephaly at birth had prominent lateral ventricles, but was otherwise normal (Cardonick et al. 2010).
Klasse-tekst
Cytotoxische geneesmiddelen toegediend binnen de 10 dagen na conceptie geven een alles-of-niets effect. De organogenese start vanaf de 10de dag en is na 8 weken een feit. Toedienen van cytostatica in deze periode verhoogt de kans op misvormingen sterk. Wanneer één cytostaticum wordt toegediend wordt de kans op misvormingen op 7 tot 17% geschat. Deze kans verhoogt met 25% bij combinatietherapie. Vermijden van foliumzuur-antagonisten vermindert de kans op misvormingen met 6%.
Conclusie : chemotherapie is tegenaangewezen gedurende het eerste trimester [1].
Pathologische omgeving
Geen specifieke informatie beschikbaar.