CLARITHROMYCINE

Geen humane gegevens.

Dieronderzoek naar de vruchtbaarheid en reproductie bij ratten wijst niet op bijwerkingen  [SKP Biclar 03 2020].

Klinische en toxicologische informatie:

Eerste trimester
Humaan:

Er zijn meer dan 1500 zwangerschappen gevolgd met blootstellingen aan clarithromycine tijdens het eerste trimester. Er zijn geen eenduidige aanwijzingen voor een verhoogd risico op aangeboren afwijkingen. Een oudere versie van de bijsluiter bevestigt dit gegeven : gebruik van clarithromycine tijdens het eerste trimester bij meer dan 200 zwangerschappen toont geen duidelijk bewijs van teratogene effecten of van bijwerkingen op de gezondheid van de neonaat aan. Gegevens van 401 zwangere vrouwen die in het eerste trimester werden blootgesteld, duiden op een significant verhoogd risico van spontane abortus (1,56 keer verhoogd) [Briggs] [LAREB 08 2021]. 

Een grootschalige Deense cohortstudie (1997-2016) kon geen associatie aantonen tussen het gebruik van macroliden gedurende het eerste trimester en majeure geboorteafwijkingen bij meer dan 13.000 zwangeren. In de studie werd de vergelijking gemaakt met gebruiksters van penicilline tijdens zwangerschap. Er werd ook gekeken naar specifieke geboorteafwijkingen. Het onderzoek had betrekking op azithromycine, clarithromycine, erythromycine en roxithromycine [1].

Dierexperimenteel:

Teratogeniciteitonderzoek bij ratten [Wistar (p.o.) en Sprague-Dawley (p.o. en i.v)] bij Nieuw-Zeelandse witte konijnen en bij Cynomolgus-apen duiden niet op enige teratogeniciteit van clarithromycine. Een vergelijkbare, later uitgevoerde studie bij Sprague-Dawley–ratten wees evenwel op een lage incidentie (6%) van cardiovasculaire afwijkingen, die te wijten bleek te zijn aan spontane genetische wijzigingen. Twee studies bij muizen toonden een wisselende incidentie (3-30%) van verhemeltespleten en bij apen werd embryoverlies waargenomen, maar enkel bij dosissen die duidelijk toxisch waren voor de moederdieren [SKP Biclar 03 2020].

Verhoogd risico op abortus werd ook gezien bij apen die een doses kregen overeenstemmend met 2,5x de menselijke dosis [Briggs].

Tweede trimester:
Humaan:

Zie eerste trimester.

Dierexperimenteel:

Geen specifieke informatie beschikbaar.

Derde trimester :
Humaan:

Zie eerste trimester.

Dierexperimenteel:

Geen specifieke informatie beschikbaar.

Perinataal (steeds rekening houden met de gegevens bij de actuele trimester) :
Humaan:

Geen specifieke gegevens beschikbaar.

Dierexperimenteel:

Geen specifieke informatie beschikbaar.

Opvolging :
Humaan:

Geen specifieke gegevens beschikbaar.

Dierexperimenteel:

Geen specifieke informatie beschikbaar.

Risico-categorie (Hale) :

L1

Farmacokinetiek:legende
% Eiwitbinding (moeder): 40 - 70 (dosisafhankelijk)
Distributievolume: 3 - 4 l/kg
Halfwaardetijd (moeder): 5 - 7 uren (dosisafhankelijk)
Piekconcentratie in het serum (moeder): na 1.7 uren
Overgang in de moedermelk: zeer zwak
Melk/serum ratio: >1
Geschatte max. inname (zuigeling): 150mcg/kg/dag (of 2% van de maternale dosis)

Klinische en toxicologische informatie
Humaan:

Een dosis van 2x daags 250 mg resulteerde in concentraties van 0,85 mg/L in de moedermelk. De hoeveelheid die overgaat op de zuigeling wordt geschat op 2% van de maternele dosis [Hale].

Geven van borstvoeding tijdens gebruik van clarithromycine is vermoedelijk veilig voor het kind [Briggs] [Hale].

De bijsluiter vermeldt posologieën vanaf 6 maanden [SKP Biclar 03 2020].

Dierexperimenteel:

Geen specifieke informatie beschikbaar.

Humaan:

Er werden tot nog toe geen complicaties gemeld.

Dierexperimenteel:

Dieronderzoek naar de vruchtbaarheid en reproductie bij ratten wijst niet op bijwerkingen [SKP Biclar 03 2020].

Humaan:

Geen specifieke informatie beschikbaar over de overgang via het sperma.

Dierexperimenteel:

Geen specifieke informatie beschikbaar.

Geen specifieke informatie beschikbaar.

Geen specifieke informatie beschikbaar.