Cybele - For the most important people of the world : the unborn and the newborn

0-3	4-6	7-9	Perinataal	Borstvoeding
neen I	neen I	check I	check I	check I	neen I

geen info		geen info	geen info

Cyclofosfamide kan (zelden onomkeerbare) ovulatiestoornissen veroorzaken, die leiden tot amenorroe en een daling van het oestrogeengehalte. Deze effecten zijn in het bijzonder afhankelijk van de dosis, de biologische toestand (leeftijd in het begin van de behandeling) en individuele factoren [SKP Endoxan° 7/2011].

Cyclofosfamide bezit een mutageen potentieel en genotoxische effecten. Een behandeling met cyclofosfamide leidt tot genotypische afwijkingen bij vrouwen. Tijdens de behandeling met cyclofosfamide en tot zes maanden na het einde van een dergelijke behandeling mogen daarom vrouwen niet zwanger worden [SKP Endoxan° 7/2011].

Klinische en toxicologische informatie:

Eerste trimester
Humaan:

Op een totaal van 406 voldragen zwangerschappen (419 bevruchtingen) was er in 40 gevallen blootstelling aan cyclofosfamide gedurende het eerste trimester. Majeure misvormingen werden gezien bij 7 onder hen (18%) [NTP].

Dierexperimenteel:

Geen specifieke informatie beschikbaar.

Tweede trimester:
Humaan:

Op een totaal van 406 voldragen zwangerschappen (419 bevruchtingen) was er in 366 gevallen blootstelling aan cyclofosfamide gedurende het tweede en/of derde trimester. Majeure misvormingen en complicaties werden gezien bij 5 onder hen (1,4 %) [NTP]. De causaliteit met het gebruik van cyclofosfamide staat niet vast.

Dierexperimenteel:

Geen specifieke informatie beschikbaar.

Derde trimester :
Humaan:

Geen specifieke gegevens beschikbaar. Zie tweede trimester.

Dierexperimenteel:

Geen specifieke informatie beschikbaar.

Perinataal (steeds rekening houden met de gegevens bij de actuele trimester) :
Humaan:

Geen specifieke informatie beschikbaar.

Dierexperimenteel:

Geen specifieke informatie beschikbaar.

Opvolging :
Humaan:

Over 284 kinderen zijn gegevens bekend (6 weken en 22 jaar oud). Bij 8 kinderen werden complicaties gezien vertraagde ontwikkeling bij 5 kinderen, waaronder 1 met het Down syndroom, 2 met vertraagde lichamelijke ontwikkeling, 1 met vertraagde motorische ontwikkeling, en 1 met leerproblemen op zijn elfde [NTP].

Dierexperimenteel:

Geen specifieke informatie beschikbaar.

Risico-categorie (Hale) :

L5

Farmacokinetiek:legende
% Eiwitbinding (moeder): 13
Distributievolume: 0.7 l/kg
Halfwaardetijd (moeder): 7.5 uren
Piekconcentratie in het serum (moeder): na 2 - 3 uren
Overgang in de moedermelk: ja
Melk/serum ratio: onbekend
Geschatte max. inname (zuigeling): onbekend

Klinische en toxicologische informatie
Humaan:

Cyclofosfamide wordt uitgescheiden in de moedermelk. Eén geval van leukopenie en één geval van beenmergsuppressie werden gemeld. Borstvoeding is te mijden binnen de 72 uren na de laatste inname [Hale].

Dierexperimenteel:

Geen specifieke informatie beschikbaar.

Zwangerschap	Borstvoeding
(ja) III	(ja) III

geen info	geen info	← Condoom gebruiken / Onthouding

Humaan: Beperkte humane gegevens wijzen op mogelijke genotoxiciteit. Dierexperimenteel:

Geen specifieke informatie beschikbaar.

Humaan:

Geen specifieke informatie beschikbaar over de overgang via het sperma.

Dierexperimenteel:

Geen specifieke informatie beschikbaar.

Hale, Medications and Mothers´Milk, 15th Edition, 2012

Wetenschappelijke bijsluiter (SKP Samenvatting van de Kenmerken van het Product)

Briggs G, Freeman R, Yaffe S.Drugs in Pregnancy and Lactation, 9th edition, Philadelphia 2011;

National Toxicology Program, NTP Monograph

Developmental Effects and Pregnancy Outcomes Associated With Cancer Chemotherapy Use During Pregnancy. US Department of Health and Human Services, May 2013, 234 pages.

Summary

Exposure to cyclophosphamide was documented for 416 pregnancies for a total of 419 conceptuses, including 3 sets of twins. Overall, the apparent rate of major malformations among all cyclophosphamide-exposed offspring, regardless of the nature of the malformations or the gestational stage at exposure, was 3% (13/405 conceptuses, based on 400 liveborn infants and examination of the fetuses of 3 stillbirths and 3 induced abortions) (Table 37). As a point of reference, the prevalence of major malformations in the general population of the US is 3% (Correa et al. 2007). Of the 47 pregnancies (48 conceptuses on account of 1 set of twins) exposed to cyclophosphamide during the first trimester, major malformations were observed in 4 liveborn infants, 2 induced abortuses, and 1 stillborn fetus. Skeletal malformations were common to 6 singleton pregnancies exposed during the first trimester, including the following the absence or hypoplasia of bones in the hands or feet (3 liveborn infants, 1 induced abortus) (Greenberg and Tanaka 1964, Toledo et al. 1971, Reynoso et al. 1987, Paskulin et al. 2005, Leyder et al. 2010), syndactyly of the digits in the hand (1 liveborn infant and 1 induced abortus) (Paskulin et al. 2005, Leyder et al. 2010), cranial malformations (2 liveborn infants) (Greenberg and Tanaka 1964, Paskulin et al. 2005), and polydactyly (1 stillbirth) (Mulvihill et al. 1987). Comparable patterns of skeletal and other malformations have been observed in infants of women administered cyclophosphamide during the first trimester for treatment of autoimmune conditions, leading to the hypothesis of a cyclophosphamide syndrome of malformations following exposure during organogenesis (Vaux et al. 2003). Furthermore, similar skeletal malformations have been observed in developmental toxicity studies in laboratory animals exposed to cyclophosphamide during the period of organogenesis. The apparent rate of major malformations following first-trimester exposure to cyclophosphamide was 18% (7/40 conceptuses, based on 36 liveborn infants and examination of the fetuses of 2 stillbirths and 2 induced abortions). In contrast, the adjusted apparent rate of major malformations following exposure to cyclophosphamide in the second and/or third trimester only was 1% (3/366 conceptuses, based on 364 liveborn infants and examination of the fetuses of 1 induced abortion and 1 stillbirth).

Follow-up

Follow-up evaluations were available for 284 infants at ages ranging from 6 weeks to 22 years, including 4 children for which age at follow-up was not specified (Khurshid and Saleem 1978, Murray et al. 1984, Ohara and Teramoto 2000, Huang et al. 2004). Normal health and development were reported for all, with the exception of 8 children. Delays in development were noted for 5 children, including 1 with Down syndrome (Hahn et al. 2006), 2 with developmental delay (Lam 2006, Cardonick et al. 2010), 1 with motor development delay (Paskulin et al. 2005), and 1 with learning problems at 11 years (Reynoso et al. 1987, Zemlickis et al. 1993). The child with learning problems at age 11 years was treated for papillary thyroid cancer at this age, followed by surgery to correct undescended testicles at 13 years, and he had a ruptured neuroblastoma in his adrenal gland at age 14 years, as well as metastatic thyroid cancer at age 16 years; he also had severe anemia at ages 2 to 4 years. At age 17 years, he was free of thyroid cancer (Reynoso et al. 1987, Zemlickis et al. 1993). His twin sister had normal growth and development. She had surgery to correct strabismus (cross-eye) at age 9 and was healthy at age 22 years (Zemlickis et al. 1993). Another child, who had hypocapnia as a newborn, was diagnosed with periventricular leukomalacia at age 2 months and had developmental delay (Cardonick et al. 2010). Speech delay was diagnosed in 2 other children (Cardonick et al. 2010). Other health problems included otitis media (3 children), mild hearing loss with recurrent otitis media (1 child), reactive airway disease (2 children), and selective IgA deficiency not requiring treatment, while 1 child had gastroesophageal reflux, eczema, and sinusitis (Cardonick et al. 2010).

Cytotoxische geneesmiddelen toegediend binnen de 10 dagen na conceptie geven een alles-of-niets effect. De organogenese start vanaf de 10de dag en is na 8 weken een feit. Toedienen van cytostatica in deze periode verhoogt de kans op misvormingen sterk. Wanneer één cytostaticum wordt toegediend wordt de kans op misvormingen op 7 tot 17% geschat. Deze kans verhoogt met 25% bij combinatietherapie. Vermijden van foliumzuur-antagonisten vermindert de kans op misvormingen met 6%.

Conclusie : chemotherapie is tegenaangewezen gedurende het eerste trimester (Dekrem et

Geen specifieke informatie beschikbaar.

CYCLOFOSFAMIDE Laatste bijwerking : 2019.06.24
Synoniem:
Toedieningsweg:	oraal, parenteraal
Klasse(n):	Antitumorale middelen • Chemotherapie • Alkylerende middelen • Stikstofmosterd en derivaten

CYCLOFOSFAMIDE