FELBAMAAT

Als algemene regel kan foliumzuur gebruikt worden (4mg/dag), aangezien het risico op neuraalbuisdefecten.

Vrouwen in de vruchtbare leeftijd moeten gedurende de behandeling en tot 1 maand na het einde van de behandeling een effectief anticonceptivum gebruiken.

Er zijn geen gegevens over mogelijke invloed van felbamaat op de vruchtbaarheid van de vrouw. Felbamaat is geen eerste keuze in de behandeling van een jonge vrouw met zwangerschapswens (zie ook informatie van Eerste trimester).

Reproductiestudies bij ratten en konijnen hebben geen bewijs geleverd van een verminderde vruchtbaarheid door felbamaat [SKP Taloxa 11 2023].

Klinische en toxicologische informatie:

Eerste trimester
Humaan:

Er werd één geval gerapporteerd van monotherapie met felbamaat tijdens zwangerschap, waarbij het kind een mentale achterstand vertoonde. Tijdens klinische studies met felbamaat werden 10 vrouwen ongewenst zwanger. Zodra de zwangerschap werd gediagnosticeerd, werd de therapie met felbamaat stopgezet. Bij twee vrouwen werd abortus uitgevoerd. Een derde werd na 4 weken zwangerschap op fenytoïne overgeschakeld en had na 9.5 weken een spontane abortus. Bij de overige 7 vrouwen werden geen afwijkingen of complicaties bij de pasgeborenen (dossier onvolledig) [Briggs]. 

De bijsluiter wijst op het risico van beenmergsuppressie en hepatotoxiciteit bij de foetus en de noodzaak om in de vruchtbare periode een effectief anticonceptivum te gebruiken tijdens een therapie met felbamaat. Niettemin kan plots onderbreken van de inname van een effectief antiëpilepticum bij het vaststellen van een zwangerschap leiden tot het acuut optreden van ernstige complicaties voor moeder en foetus. Professionele begeleiding bij het nemen van een beslissing is noodzakelijk [SKP Taloxa 11 2023].

Dierexperimenteel:

Reproductiestudies bij ratten en konijnen hebben geen bewijs geleverd van schade aan de foetus door felbamaat. De bijsluiter wijst op het feit dat reproductiestudies niet altijd betrouwbare informatie geven over respons bij de mens en het risico op beenmergsuppressie en hepatotoxiciteit bij de foetus [SKP Taloxa 11 2023].

Tweede trimester:
Humaan:

Zie eerste trimester.

Dierexperimenteel:

Geen specifieke informatie beschikbaar.

Derde trimester :
Humaan:

Uiterst beperkte gegevens (n=7 met volledige rapportering) wijzen niet op complicaties of teratogeniciteit [Briggs].

Dierexperimenteel:

Geen specifieke informatie beschikbaar.

Perinataal (steeds rekening houden met de gegevens bij de actuele trimester) :
Humaan:

Zie derde trimester.

Dierexperimenteel:

Geen specifieke informatie beschikbaar.

Opvolging :
Humaan:

Geen specifieke informatie beschikbaar.

Dierexperimenteel:

Geen specifieke informatie beschikbaar.

Risico-categorie (Hale) :

L4

Farmacokinetiek:legende
% Eiwitbinding (moeder): 22 – 25
Distributievolume: 0.7-1.1l/kg
Halfwaardetijd (moeder): 15 – 23 uren
Piekconcentratie in het serum (moeder): na 1 – 4 uren
Overgang in de moedermelk: zwak
Melk/serum ratio: onbekend
Geschatte max. inname (zuigeling): onbekend

Klinische en toxicologische informatie
Humaan:

Er zijn geen gegevens beschikbaar over de effecten van borstvoeding op baby’s waarvan de moeder felbamaat gebruikt. Felbamaat kan de lever beschadigen en het bloedbeeld beïnvloeden. Daarom wordt aanbevolen geen borstvoeding te geven tijdens een therapie met felbamaat, zolang er niet meer gegevens beschikbaar zijn [LACTMED 01 2024][HALE][Briggs]. 

Dierexperimenteel:

Geen specifieke informatie beschikbaar.

Humaan:

In klinisch onderzoek wordt geen beïnvloeding van de vruchtbaarheid gemeld.

Dierexperimenteel:

Geen specifieke informatie beschikbaar.

Humaan:

Geen specifieke informatie beschikbaar over de overgang via het sperma.

Dierexperimenteel:

Geen specifieke informatie beschikbaar.

Tijdens de zwangerschap kunnen maternale tonisch-klonische aanvallen en status epilepticus met hypoxie een bijzonder risico op overlijden met zich mee brengen voor de moeder en het ongeboren kind.

Een Australische studie bespreekt de uitkomsten bij zwangeren die de meer recentere lamotrigine, levetiracetam of topiramaat gebruikten in monotherapie.

Die resultaten werden vergeleken met deze bekomen na gebruik van meer traditioneel gebruikte antiëpileptica en met niet behandelen van de epilepsie. Misvormingen kwamen in volgende percentages voor: lamotrigine 5.2% (= 12 op 231 patiënten), topiramaat 3,2% (= 1 op 31), levetiracetam 0% (op 22 patiënten), fenytoïne 2,9% (1 op 35), valproaat 16,3% (35 op 215), carbamazepine 6,3% (19 op 301). Bij niet behandelde patiënten werden 6 gevallen van misvorming gezien op 116 of 5,2%. In deze studieblijkt niet behandelen dus geen oplossing om misvormingen te vermijden.

(Vajda FJ et al. 2012: Vajda FJ, Graham J, Roten A, Lander CM, O´Brien TJ, Eadie M. Teratogenicity of the newer antiepileptic drugs--the Australian experience. J Clin Neurosci. 2012 Jan;19(1):57-9).

Tabel : risico van afwijkingen bij de geboorte en relatieve risico’s (RR) van blootstelling in utero aan diverse antiëpileptica

 

 

Substantie	% ernstige afwijkingen (aantal zwangerschappen)	Relatief risico ten opzichte van Lamotrigine (95% BI)
Valproaat	9,3% (op 323)	5,1 (95% BI = 3,0-8,5)
Fenobarbital	5,5% (op 199)	2,9 (95% BI = 1,4-5,8)
Topiramaat	4,2% (op 359)	2,2 (95% BI = 1,2-4,0)
Carbamazepine	3,0% (op 1033)	NS
Fenytoïne	2,9% (op 416)	NS
Levetiracetam	2,4% (op 450)	NS
Lamotrigine	2,0% (op 1562)	1

 

 

BI = betrouwbaarheidinterval: wanneer dat interval het cijfer 1 niet insluit, is de toename van het risico significant.

NS = niet significant

Bron: Hernández-Díaz S, Smith CR, Shen A, Mittendorf R, Hauser WA, Yerby M, Holmes LB; North American AED Pregnancy Registry; North American AED Pregnancy Registry. Comparative safety of antiepileptic drugs during pregnancy. Neurology. 2012 May 22;78(21):1692-9.

Geen specifieke informatie beschikbaar.