MIRABEGRONLaatste bijwerking : 2024.12.22 |
|||||||||
| Synoniem: | |||||||||
| Toedieningsweg: | oraal | ||||||||
| Klasse(n): | |||||||||
| Preconceptie | 0-3 | 4-6 | 7-9 | Perinataal | Borstvoeding | |
|---|---|---|---|---|---|---|
| (ja) III | check II | check II | check II | check II | check II | |
| geen info | geen info | geen info | ||||
Er zijn te weinig gegevens om veilig gebruik te garanderen. Dierexperimenteel onderzoek wijst op complicaties, maar het werd uitgevoerd met minstens 10x hogere doses dan de humane.
Overgang in de moedermelk is waarschijnlijk.
In klinsche studies kregen meer dan 850 patiënten mirabegron (gemiddelde leeftijd 59 jaar; 72% vrouwen). In deze populatie werd geen melding gemaakt van complicaties in verband met vruchtbaarheid (NVDR: maar de geïncludeerde populatie is wellicht niet ideaal om sluitende conclusies te trekken) [SmPC Betmiga 12 2024 EMA].
In dierexperimenteel onderzoek had mirabegron geen waarneembaar effect op de concentratie gonadotrope hormonen of geslachtssteroïden. Daarnaast werden er geen effecten op de vruchtbaarheid waargenomen bij subletale doseringen (de equivalente dosering voor de mens was 19 keer hoger dan de maximaal aanbevolen dosering voor de mens (MHRD)). Uit veiligheidsstudies met herhaalde dosering bij jonge ratten bleek geen effect op lichamelijke ontwikkeling of seksuele rijping. De toediening van mirabegron vanaf het spenen tot en met de seksuele rijping had geen effect op het paringsvermogen, de vruchtbaarheid of de embryonale/foetale ontwikkeling [SmPC Betmiga 12 2024 EMA].
Er is een beperkte hoeveelheid gegevens over het gebruik van mirabegron bij zwangere vrouwen. In dierexeprimenteel onderzoek (NVDR: met doses die 14 tot 22 keer hoger waren dan de maximale dosis bij de mens) is reproductietoxiciteit gebleken [SmPC Betmiga 12 2024 EMA].
Dierexperimenteel:Uit dieronderzoek is reproductietoxiciteit gebleken. De belangrijkste bevindingen bij studies naar de embryofoetale ontwikkeling bij konijnen omvatten misvormingen van het hart (gedilateerde aorta, cardiomegalie) bij systemische blootstellingen die 36 keer hoger waren dan waargenomen bij de MHRD (Maximally Required Human Dose). Daarnaast werden bij het konijn misvormingen van de long (ontbreken van extra longkwab) en verhoogd verlies na innesteling waargenomen bij systemische blootstellingen die 14 keer hoger waren dan waargenomen bij de MHRD. Bij de rat werden reversibele effecten op de botvorming opgemerkt (golfvormige ribben (‘wavy ribs’), vertraagde botvorming, verlaagd aantal verbeende sternebrae, metacarpi of metatarsi) bij systemische blootstellingen die 22 keer hoger waren dan waargenomen bij de MHRD. De waargenomen embryofoetale toxiciteit deed zich voor bij doseringen die worden geassocieerd met maternale toxiciteit. De bij het konijn waargenomen cardiovasculaire misvormingen bleken te worden gemedieerd door de activatie van de bèta-1-adrenoceptor [SmPC Betmiga 12 2024 EMA].
Tweede trimester:Zie eerste trimester.
Dierexperimenteel:Geen specifieke informatie beschikbaar.
Mirabegron is een beta-3 agonist. Experimenteel onderzoek suggereert dat beta-3 agonisten een tocolytische werking kunnen hebben. Deze veronderstelling moet bevestigd worden in klinische studies [Buxton et al. 2023].
Dierexperimenteel:Geen specifieke informatie beschikbaar.
Perinataal (steeds rekening houden met de gegevens bij de actuele trimester) :Geen verdere gegevens zijn beschikbaar.
Dierexperimenteel:Geen specifieke informatie beschikbaar.
Opvolging :Geen specifieke informatie beschikbaar.
Dierexperimenteel:Geen specifieke informatie beschikbaar.
L3
Er zijn geen onderzoeken uitgevoerd naar het effect van mirabegron op de melkproductie bij mensen, de aanwezigheid ervan in moedermelk van de mens, of de effecten ervan op een kind dat borstvoeding krijgt [SmPC Betmiga 12 2024 EMA].
Het lage MG, de lange halfwaardetijd en de matige eiwitbinding suggereren een overgang naar de moedermelk. Indien borstvoeding wordt gegeven tijdens een behandeling met mirabegron, moet de zuigeling geobserveerd worden voor onder andere hypertensie, nasopharyngitis en infecties van de urinewegen [Briggs][LactMed 12 2024].
Dierexperimenteel:Uit farmacokinetische studies uitgevoerd met radioactief gemerkt mirabegron bleek dat mirabegron en/of zijn metabolieten in de melk van ratten wordt/worden uitgescheiden in concentraties die ongeveer 1,7 keer zo hoog waren als de plasmaconcentraties 4 uur na toediening [SmPC Betmiga 12 2024 EMA].
| Preconceptie | Zwangerschap | Borstvoeding | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| (ja) III | (ja) III | |||||
| geen info | geen info | ← Condoom gebruiken / Onthouding | ||||
Geen specifieke gegevens beschikbaar.
Tot nog toe worden geen invloed op de vruchtbaarheid gemeld.
Dierexperimenteel:Geen specifieke informatie beschikbaar.
Geen specifieke informatie beschikbaar over de overgang via het sperma.
Dierexperimenteel:Geen specifieke informatie beschikbaar.
Geen specifieke informatie beschikbaar.
Geen specifieke informatie beschikbaar.