TRASTUZUMAB
Laatste bijwerking : 2015.12.18 |
| Synoniem: | |
| Toedieningsweg: |
parenteraal |
| Klasse(n): | |
|
|
• Informatie over de vrouw Duiding
Complicaties treden vooral op tijdens tweede en derde trimester. Stopzetten van toediening tijdens eerste trimester is aangewezen.
Voor borstvoeding wordt rekening gehouden met het voorhanden zijn van alternatieven.
Er zijn geen toxicologische onderzoeken ten aanzien van voortplanting en ontwikkeling uitgevoerd met trastuzumab. Een effect op de vruchtbaarheid bij de vrouw kan niet uitgesloten worden [SKP Herceptin° 08/2010].
Trastuzumab blijft lang in het lichaam aanwezig tot 5 maanden na de laatste dosis [Briggs].
SKP : Vrouwen die zwanger kunnen worden dienen effectieve anticonceptie te gebruiken tijdens de behandeling met trastuzumab en tot 7 maanden na de laatste dosis [SKP Herceptin° 08/2010].
Klinische en toxicologische informatie:Eerste trimester
Humaan:
Interferentie met de vorming van amnionvocht tijdens het eerste trimester is niet uit te sluiten [NTP].
Dierexperimenteel:
Er werden ook geen embryolethale of foetotoxische effecten gezien in dierexperimenteel onderzoek. Trastuzumab werd aan apen toegediend in doses 25 keer hoger dan deze bij de mens. Maternele toxiciteit trad wel op bij combinatie met anthracycline [NTP].
Tweede trimester:
Humaan:
Er werden geen ernstige misvormingen gezien bij blootstelling gedurende het tweede en derde trimester. Anderzijds werd wel een deficiëntie in de vorming van amniovocht gezien. Anhydramnio’s of oligohydramnio’s werden vastgesteld bij 13 van de 19 levend geborenen. Renaal falen of verminderde renale functie werd gerapporteerd bij 3 kinderen. Tengevolge van te weinig amnionvocht trad pulmonale hypoplasie op in één foetus die één dag na de geboorte overleed [NTP]. Trastuzumab heeft een inhiberend effect op de vasculaire endotheliale groeifactor (VEGF), met reductie van de hoeveelheid amnionvocht als gevolg.
Dierexperimenteel:
Dierexperimenteel onderzoek wijst op een mogelijke interferentie van trastuzumab met aquaporines, een familie van kanaalvormende vochtregulerende eiwitten [NTP].
Derde trimester :
Humaan:
Zie tweede trimester.
Dierexperimenteel:
Geen specifieke informatie beschikbaar.
Perinataal (steeds rekening houden met de gegevens bij de actuele trimester) :
Humaan:
Zie tweede trimester.
Dierexperimenteel:
Geen specifieke informatie beschikbaar.
Opvolging :
Humaan:
Er zijn gegevens bekend over de ontwikkeling van 11 kinderen, gaande van 2 maand tot 5 jaar. Alle kinderen verkeerden in goede gezondheid. Bij 1 kind werd een verdikking van de Achillespees vastgesteld [NTP].
Dierexperimenteel:
Geen specifieke informatie beschikbaar.
Borstvoeding Risico-categorie (Hale) :
L4
Farmacokinetiek:
legende
% Eiwitbinding (moeder): onbekend
Distributievolume: 44 ml/kg
Halfwaardetijd (moeder): 28-38 dagen met een wash-out tot 27 weken
Piekconcentratie in het serum (moeder): onbekend
Overgang in de moedermelk: onbekend, maar verwacht (gezien bij dieren)
Melk/serum ratio: onbekend
Geschatte max. inname (zuigeling): onbekend
Klinische en toxicologische informatieHumaan:
De overgang naar de moedermelk is onbekend. Het is wel gekend dat IgG1 antilichamen tot in de moedermelk kunnen accumuleren [NTP].
Dierexperimenteel:
Passage in moedermelk werd wel gezien bij primaten die doses kregen equivalent met 12.5x deze van de mens [NTP].
• Informatie over de man Duiding
Geen specifieke gegevens beschikbaar
Humaan:
Geen specifieke informatie beschikbaar.
Dierexperimenteel:
Geen specifieke informatie beschikbaar.
Voorzorgen na bevruchting
Humaan:
Geen specifieke informatie beschikbaar over de overgang via het sperma.
Dierexperimenteel:
Geen specifieke informatie beschikbaar.
• InformatiebronnenBronlijst
Hale, Medications and Mothers´Milk, 15th Edition, 2012
Wetenschappelijke bijsluiter (SKP Samenvatting van de Kenmerken van het Product)
Briggs G, Freeman R, Yaffe S.Drugs in Pregnancy and Lactation, 9th edition, Philadelphia 2011;
Developmental Effects and Pregnancy Outcomes Associated With Cancer Chemotherapy Use During Pregnancy. US Department of Health and Human Services, May 2013, 234 pages.
Summary
In utero exposure to trastuzumab was documented for 19 pregnancies and 20 conceptuses. Overall, the apparent rate of major malformations among all trastuzumab-exposed offspring, regardless of the nature of the malformations or the gestational stage at exposure, was 0% (0/19 conceptuses, based on 19 liveborn infants). As a point of reference, the prevalence of major malformations in the general population of the US is 3% (Correa et al. 2007). Thus, the apparent rate of major malformations following exposure to trastuzumab during the first trimester was 0% (0/12 liveborn infants) and in the second and/or third trimester only was 0% (0/6 liveborn infants). However, exposure to trastuzumab appears to be associated with absent or deficient amniotic fluid and, possibly, an effect on kidney development and function, when exposure occurs during the second and/or third trimester. For example, anhydramnios or oligohydramnios occurred in 13 of the 19 (68%) total pregnancies, including 13 of the 15 (87%) pregnancies exposed to trastuzumab during the second and/ or third trimester. Renal failure or low renal function was reported in 3 infants who experienced deficient amniotic fluid in the womb (Bader et al. 2007b, Weber-Schoendorfer and Schaefer 2008, Beale et al. 2009). In addition, pulmonary hypoplasia was diagnosed in an infant who suffered from anhydramnios during gestation and atelectasis at birth; the infant died on day 1 of life (Warraich and Smith 2009). Pulmonary hypoplasia is known to be secondary to many health conditions in infants, including oligohydramnios (Nakamura et al. 1992). Trastuzumab is designed to target the HER2 receptor in human breast cancer cell. However, fetal human kidneys also express HER2, and fetal rat kidneys express a similar receptor, epidermal growth factor. Trastuzumab is also known to interact with VEGF, an epidermal growth factor that is expressed in the placenta in humans and is known to play a role in regulating amniotic fluid in laboratory animals. Thus, trastuzumab may be reducing amniotic fluid volume in humans via an inhibitory effect on VEGF (Pant et al. 2008). It has also been suggested that trastuzumab may be altering the function of aquaporins, a family of channel-forming proteins responsible for fluid regulation in various tissues, including fetal membranes (Sekar and Stone 2007, Liu et al. 2008). Finally, early heart development may be susceptible to trastuzumab, as mice engineered without erbB2, a member of the epidermal growth receptor family, died in early gestation possibly because of the reduced blood flow in the heart tissue during development (Lee et al. 1995). However, there were no reports of abnormal cardiac development or function from the 19 cases reviewed in the draft NTP monograph.
Follow-up
Follow-up evaluations were reported for 11 infants at ages ranging from 2 months to 5 years; age at follow-up evaluation was not specified for 1 child (El-Safadi et al. 2012). All infants were healthy and without malformations, including 1 infant with a persistent minimal tightening of the left Achilles tendon (Goodyer et al. 2009).
Klasse-tekst
Cytotoxische geneesmiddelen toegediend binnen de 10 dagen na conceptie geven een alles-of-niets effect. De organogenese start vanaf de 10de dag en is na 8 weken een feit. Toedienen van cytostatica in deze periode verhoogt de kans op misvormingen sterk. Wanneer één cytostaticum wordt toegediend wordt de kans op misvormingen op 7 tot 17% geschat. Deze kans verhoogt met 25% bij combinatietherapie. Vermijden van foliumzuur-antagonisten vermindert de kans op misvormingen met 6%.
Conclusie : chemotherapie is tegenaangewezen gedurende het eerste trimester [De
Pathologische omgeving
Geen specifieke informatie beschikbaar.